แนวทางอยู่กับตัวเอง อ่านแล้วดีเยี่ยมๆ

[Beer625]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเรา ที่มีความสุชได้ ขั้นตอนแรกเราจำต้องสร้างเบื้องต้น ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนอาจพูดได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้พวกเรามองโลกในแง่ดี


การที่ร่างกายแข็งแรง จะก่อให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่พวกเราต้องการทำ


ค่ะเราจะต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่ตามลำพังใหเ้มีความสุข เพราะเหตุว่าแม้วันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างมิได้เอาใจใส่ คุณอย่างเดิม ไม่ได้อยากต้องการที่จะเดินทางไปด้วยกันกับคุณ

ไม่ต้องเศร้าใจไปเพราะว่าต่างฝ่ายต่างเลือกฟุตบาทเป็นของตัวเองกันทั้งหมด ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน

ไม่มีใครที่จะสามารถเดินใกล้เคียงคุณ ไปสุดจุดหมาย อย่ าให้คนนึงแปลงเป็นทั้งปวงของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีทดแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนที่ไม่รู้จัก

คนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม ถึงแม้ว่าในใจของเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตนเอง อย่ าไปคาดหวังว่าคนใดกัน เขาจะดีกับตัวคุณไปจนถึงตลอด


ตัวคุณเองจำเป็นจะฝึกหัดยิ้มบ่อย และก็ทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นในสังคมนั้น พวกเราอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้างที่จะต้องกระทบกระทั่งกับคนอื่นๆอยู่บ้าง

ถือได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา แม้กระนั้นพวกเราจำเป็นต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นเอามาพร้อมความขุ่นเคือง เ ก ลี ย ด กัน คนไหนกันอื่นบางครั้งก็อาจจะไม่ชอบใจเรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แต่ว่าพวกเราต้องระงับสติเตือนใจตนเอง อย่ าโกรธ ดุด่าคนใดกันก็เพียงพอ อย่ าเลือกคบคนเพียงแต่หน้าตาคนสวย

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเสมือนรูปร่ า งเค้าหน้า คนยุคนี้ชอบดูกัน

ภายนอก เราจำเป็นต้องรู้จักดูให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรอย่างเดิม ต้องรู้เรื่องธรรมชาติของคน รวมทั้งโลกของพวกเรา ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเมื่อ

ทุกนาที ตามกาลเวลา อย่ าเอาขั้นตอนการเก่า มาขจัดปัญหาใหม่แน่ๆ

คนสองคู่รักกันบางทีก็อาจจะไม่ได้อยู่ร่วมกันตลอดเวลา อย่ าเอาแต่ร้องไห้

อย่ ามัวแต่เรียกร้อง ชีวิตของมนุษย์ จึงควรเดินต่อไป ข้างหน้าด้วยตัวของพวกเราเองกำแน่นมากมายเท่าไรก็สูญเสียมาก

ทดลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นทรายก็จะร่วงออกมาจากมือมากมาย เช่นเดียวกับคนที่เรากำแน่นเท่าใดนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกจากพวกเราไป เพราะว่าความอึดใจควรถนอมน้ำใจต่อกันจะดีมากกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกท้อใจอย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แต่ว่าเมื่อร้องจนถึงพอใจแล้ว ก็จำเป็นต้องยืนขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันข้างหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุดจ้ะ สู้ไปพร้อม

สุดท้ายนี้คนที่เป็นห่วงพวกเราสูงที่สุดไม่ว่าพวกเรานั้นจะทุกข์จะสุข พวกเราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงจะไม่ใช่ใครกันแน่เลย

บิดามารดาของเรานั้นเองจ้ะ พ่อและแม่คือคนที่ห่วงใยต่อคุณเยอะที่สุดอย่ ารำลึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะ ในเวลาที่ขาดเงิน ในสายตาของพ่อแม่

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนระลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือทำลงไป เพราะคนที่จะเสียใจเยอะที่สุดนั้นก็ควรจะเป็นท่านทั้งคู่อย่ างแน่ๆค่ะ
ชีวิตสุขภาพดี
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/