5 ทางออกนิสัยโมโหง่ายให้กลายเป็นคนใจเย็นขึ้น

[Panitsupa]

5 แนวทางแก้นิสัยคนขีขุ่นเคืองให้เปลี่ยนเป็นคนใจเย็น(กว่าเดิม)

1. ยับยั้งคำบอกเล่าและก็พฤติกรรมในยามที่โกรธเป็นถ้าเกิดมีความรู้สึกว่า อารมณ์กำลังพล่าน


ให้สงบนิ่งไว้ จำไว้เสมอว่า...ความคิดใดๆก็ตามคำกล่าวใดๆการกระทำใดๆถ้ามีขึ้นในยามโก รธ


มักเป็นไปในทางทำลายรุ นแร งอาจสะใจชั่วขณะ แต่สุดท้ายจะไม่เป็นผลดี

ก ฏเหล็กพื้นฐานที่จำเป็นต้องทำให้ได้เป็น...เราจะไม่กล่าวหรือทำอะไรเด็ดข าดในย ามที่โกร ธ

รอคอยให้ใจเย็นก่อน หายโก รธก่อนและหลังจากนั้นก็ค่อยว่ากัน

2. พินิจพิเคราะห์โท ษของความโก รธและคุณประโยชน์ที่ได้รับมาจากความกรุณาเป็นให้ย้อนคิดถึงชีวิตก่อนหน้าที่ผ่านมา

ว่าพวกเราเสียอะไรไปบ้างเนื่องจากว่าความโก รธทำผู้ใดกันแน่เสียใจกี่คน ทำลายโอกาสไปเท่าไร

ทำลายความเกี่ยวข้องไปเช่นไรสิ่งเหล่านี้ให้น้อมมาคิดเป็นประจำคิดซ้ำให้มากมายๆ


พินิจจนใจเห็นด้วย หมดข้ออ้างอย ากปรับแก้ตนเองด้วยความเต็มใจ


เนื่องจากเชื่อมั่นแล้วว่า ความโกรธไม่ใช่ของดีแม้กระนั้นเป็นสิ่งที่ทำลายความสำราญและความเจริญ

อีกทั้งของพวกเรา คนที่พวกเรารัก แล้วก็ผู้ที่รักพวกเราไม่มีผู้ใดได้อะไรเลยจากความโก รธ

ธรรมชาติของมนุษย์เราเกลียดชังให้คนใดมาสั่งเท่าที่พวกเรายังไม่ต กผลึ กยอมรับความพ่ายแพ้ด้วยตนเองว่า

ถึงเวลาแล้วที่เราจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงตนเองใครจะพูดคนใดจะบอกจะสอนก็ย ากยิ่งที่คนเราจะเปลี่ยน

แบบนี้แล้ว พวกเราก็เลยจำต้องปฏิบัติตัวเป็นคุณครูของตนเองเพื่ออบรมสั่งสอนตนเองให้มองเห็นพิ ษภั ยของความโก รธรังเกียจอารมณ์ทำลาย

3. สร้างความสบายเล็กๆน้อยๆให้คนอื่นจนเป็นนิสัยคือให้รู้จักยกย่อง ให้กำลังใจผู้คนบ่อยๆ

เมื่อทำให้เขาเป็นสุขแล้วให้เรารู้จักเอาใจไปสัมผัสความรู้สึกนั้นเรียกว่า ให้ดวงใจพวกเราประทับใจ

กับความรู้สึกที่เย็นใจอยู่เสมอเราบางทีก็อาจจะลองเปรียบกันดูก็ได้ว่าอารมณ์รูปแบบนี้ กับอารมณ์ในยามที่โก รธ

แบบไหนดีมากกว่ากันถ้าเกิดดวงใจเราคุ้นกับความรู้สึกที่ดีมันจะค่อยๆระอาความขุ่นเคืองชิงชังชิ งชั งไปทีละน้อยๆ

ในข้อนี้เป็นการแ ก้กิเล สด้วยกุศ ลศัตรูถ้าความโกรธเคืองเป็นด้านมืดในที่นี้ด้านสว่างก็คือความกรุณาปรานี

เราอาจขับไสความมืดมนไม่ได้แม้กระนั้นถ้าพวกเราจุ ดไ ฟได้ ความมืดมนจะหายไปรวมทั้งความสว่างจะเข้ามาแทนที่

ภาษาธรรมเรียกสิ่งนี้ว่า การทวนกระแสกิเล สคือใช้ธรรมคู่ตรงกันข้ามมาจัดแจงกิเล สให้บางเบา


4. ฝึกฝนมองดูความรู้สึกด้วยความจริงใจที่เป็นกลางในข้อนี้เป็นธรรมะชั้นลึก เป็นการเจริญก้าวหน้าสติ


คือเราฝึกมองดูอารมณ์ต่างๆของเราด้วยใจจริงที่เป็นกลางราวกับความคิดความรู้สึกนั้นไม่ใช่พวกเรา

ชอบใจก็ไม่เข้าไป เศร้าใจก็ไม่เข้าไปคนสรรเสริญก็วางไว้ คนนินทาก็วางไว้ฝึกหัดให้มีความเห็นว่าอารมณ์ความคิดเหล่านี้

ถ้าดวงใจพวกเราเข้าไปยึดท้ายที่สุดก็ไม่ดีทั้งหมดเพราะเหตุว่ายึดข้างหนึ่ง อีกข้างก็จะตามมาด้วยเสมือนในกำเหรียญไว้ภายในมือ

ก็จะได้ทั้งยังหัวทั้งยังก้อยมาในครั้งเดียวรักสุขก็จะได้ทุ กข์เป็นของแถมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในข้อนี้แม้ฝึกเสมอๆนอกเหนือจากความโกรธเคืองแล้วยังช่วยกำจัดลดทอนพลังความนึกคิดด้านล บได้ทั้งปวง

ดังเช่นว่าความเศร้าความเดียวดายความน่าเบื่อต่างๆจิตใจจะเป็นกลาง หนักแน่นมากเพิ่มขึ้น

5. รู้จักอยู่ รู้จักข้อบกพร่องจุดแข็ งของตนคือให้รู้จักพินิจตนเองถ้าพวกเราโก รธผู้ใดกันบ่อยๆ

เวลาอยู่ใกล้ก็ให้ระวังครั้งคราว กับคนบางคนให้สังเกตดูเหอะว่า เราก็โกรธเขา

โกรธคนๆนี้ จนเปลี่ยนเป็นความคุ้นเคยเพียงแต่เห็นหน้ายังไม่ทันทำอะไร

จิตใจก็วูบๆไหวๆความอารมณ์เสียก็เริ่มเข้ามาตรงนี้ควรเลี่ยงการปะทะทั้งนี้ในเรื่องที่หลีกเลี่ยงมิได้จริงๆ

เป็นต้นว่าเป็นคนในครอบครัว เป็นสามีภรรย าเป็นลูก เป็นนายจ้าง ลูกน้อง เพื่อนเกลอ อย่างงี้ก็ให้ชูเอาสิ่งที่เขาทำขั ดใจเรา

มาเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการฝึกหัวใจของเรา ฝึกฝนอภั ยดีมากกว่าปล่อยใจของเราให้ต กต่ำไป

ด้วยเหตุว่ามัวแต่เถียงกับเขาให้เอาความขัดแย้ งนั้นมาบ่มเพาะความรัก เมตตาขอให้เราทราบไว้ว่า ส่วนมากแล้ว

ถ้าขัดแย้งแต่ว่ามีความจำเป็นจะต้องอยู่ร่วมกันตัดกันไม่ข าด แย กกันไม่ข าดสิ่งนี้มักมีสาเหตุมาจากมีบุญก ร ร ม

สัมพันธ์ด้วยกันมานานกลายเป็นแรงก ร ร มผูกพัน ผู กรั้งไม่ให้ไปไหนแบบงี้ยิ่งจำต้องรู้จักระวัง หยุด สำรวม

อย่าไปทำกรรมให้กันและกันเพิ่มขึ้นการเป็นคนโกรธง่าย ไม่มีอะไรดีมีแต่ว่าเสียประโยชน์ เสียทั้งสุขภาพทางกายใจ

ทำลายความเกี่ยวพัน ทำลายหน้าที่การงานทำลายบารมีในตนแปลงเป็นคนที่สร้างความทุ กข์ให้คนอื่นๆ

แล้วก็ตนเองก็ใส่ความสุขได้ย าก5 ข้อนี้ ฝึกหัดแรกๆจะทำเป็นย ากแต่ขอให้ทรหดอดทนฝึกทำทุกข้ออย่างสม่ำเสมอ

สำคัญเป็นจะต้องมีแรงใจ แล้วก็วินัยฝึกฝนแรกๆอย่าปล่อยใจตามความเคยชินของตนท้ายที่สุดแล้วพวกเราควรมีความเข้าใจว่า

การลดพยายามอนัตตาของตนเองลดความโกรธเกลียดชังของตนเองเรามิได้ทำเพื่อคนไหนกันแน่แต่พวกเราทำเพื่อยกฐานะจิตใจของตนเอง

เพื่อความสบายของเราเองจริงอยู่สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่ว่าถ้าเกิดทำเป็นวันหนึ่ง รู้จะสัมผัสถึงความเบาใจของชีวิต

มีชีวิตที่ค่อยขึ้น สบายขึ้นถึงวันนั้นเราจะยินดี แล้วก็รู้สึกขอบพระคุณตนเองรู้สึกยินดีว่า พวกเราสามารถข้ามผ่านตัวตนเก่าๆ

ไปสู่ตัวตนใหม่ที่ดีมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมและก็สิ่งนี้คือการมอบความรักและก็ความเมตตาให้ตัวเองอย่างแท้จริง...

โมโห
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12886/