​​​​​​​เรื่องเล่าผี@@

[Tawanida]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร รวมทั้งค่อนข้างจะซน จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และมีอายุไม่ต่ำลงยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างช้านาน ก็เลยไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องร้อนๆอย่างงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดทั้งปวงของสถานที่เรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ตกแต่งอยู่ ที่ผนังคงจะแทบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่เป็นคุณครูสายการเรียน หรือไม่ใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนไหนที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่ากลัว เป็นอย่างยิ่ง แต่ว่าดูอย่างกับว่าด้วยความซุกซน ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ แปลงเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนกระทั่งไม่ได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับสหายๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จะต้องนั่งรอคอยคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้บอกว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงเย็นที่เงียบมากของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่ากลัวขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันที และผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย และรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ารับประกันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น และก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถอธิบายได้ เล่าเรื่องผี

แต่ด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูเหมือนว่ายังคงตลกขบขัน กับเพื่อนฝูงสตรีที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรอย่างงี้ หรือ โลกงามเยอะมาก นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าช่างเถอะหรอกพวกคุณครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา ด้วยเหตุว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบและก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูเหมือนว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว รวมทั้งผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็อาจเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเหมือนกัน 

แต่หลังจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหลังจากที่พวกเราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตกอกตกใจ พร้อมกับประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไม่มีคนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นคนใดกันอยู่ด้วย ด้วยเหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย และกรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว แล้วก็ผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่นอน แล้วก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด รวมทั้งดังทั้งสถานศึกษา จนกระทั่งทำให้พวกอาจารย์และคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็เราก็ได้ กระทำเล่าเรื่องราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง กระทั่งทำให้ครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ เราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันเลยดีกว่า...

จากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้ว่าอาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ปฏิเสธคุณครูโดยทันทีหรือรวมไปถึงการขนของ หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็ต้องไปกันทีละหลายคนอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เนื่องจากเพื่อนกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เรื่องผี