​​​​​​​มหาวิทยาลัยราชภัฏรักษาความเป็นมหาวิทยาลัยชั้น 1 ในกลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏ&&

[Raksngbs]

ม.ราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา (อังกฤษ: Suan Sunandha Rajabhat University; ตัวย่อ: มรภ.สส. – SSRU) เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ7 ตั้งอยู่ในพื้นที่วังสวนสุนันทา อันเคยเป็นเขตพระราชฐานของราชสำนักดุสิตในรัชกาลที่ 5 มาก่อน นักเรียนรวมทั้งนักศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาทุกคนจะใช้คำแทนตัวเองว่า "ลูกพระนาง" ซึ่งพระนางในที่นี้เป็นสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่พระนางไม่มีส่วนทราบเหตุการณ์สำหรับเพื่อการก่อตั้งและก็มิได้รู้จักมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาอะไร

มหาวิทยาลัยที่นี้มีรากฐานมาจากการแต่งตั้ง "สถานที่เรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" เมื่อวันที่ 17 เดือนพฤษภาคม พุทธศักราช 2480 เปิดสอน ประกาศนียบัตรประโยคครูประถม (เปรียญป.) ต่อมาก็เลยได้ยกฐานะขึ้นเป็น "วิทยาลัยครูสวนสุนันทา" ในปี พ.ศ. 2518 ตามพ.ร.บ.วิทยาลัยครู พ.ศ. 2518 เปิดสอนถึงระดับปริญญาตรี หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต มหาลัยราชภัฏ

วันที่ 14 เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูเขามิพลอดุลยอำนาจมหาราช บรมที่นาถบพิตรทรงพระขอความกรุณาปรานีโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม "สถาบันราชภัฏ" เป็นชื่อสถานศึกษาในสังกัดกรมการฝึกหัดครูกระทรวงศึกษาธิการ ทั้งได้พระราชทานตราพระราชลัญจกรประจำท่านให้เป็นยี่ห้อสัญลักษณ์ประจำสถาบันราชภัฏ ทำให้วิทยาลัยครูสวนสุนันทามีชื่อเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" โดยอัตโนมัติ แม้กระนั้นยังไม่เป็นทางการ เพราะเหตุว่ายังไม่มีการประกาศใช้พ.ร.บ.สถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา และก็เมื่อได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา ช่วงวันที่ 24 เดือนมกราคม พุทธศักราช 2538 วิทยาลัยครูสวนสุนันทาจึงมีสถานะเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อย่างเป็นทางการ

ในวันที่ 15 เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2547 พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547 ได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา ยังผลให้สถาบันราชภัฏสวนสุนันทายกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา" นับจากนั้นเป็นต้นมา

เรื่องราวมหาวิทยาลัย

สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีและสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพ็ชรรัตน์  �������ราชภัฏ
เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงความคิดว่าสถานที่ในวังชั้นในแออัดคับแคบ ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน ก็เลยโปรดให้สร้างพระตำหนักรวมทั้งตึกในรอบๆสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายข้างหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา เจ้าจอมแล้วก็ลูกหญิง ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ปริมาณ 32 วัง และก็ตึกที่พักของบรรดาข้าราชสำนัก โดยมีสมเด็จพระวิมาตุเรศคุณ ท่านเจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีทุ่งนาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับในวังสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พุทธศักราช 2467 ถึง พุทธศักราช 2472 (สิ้นพระชนม์ ณ วังที่ประทับสวนสุนันทา) เนื่องมาจากในยุคนั้นบรรดาเจ้าขุนมูลนาย เจ้าหน้าที่รัฐ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำบุตรสาว แล้วก็หลานของตัวเองมามอบตัวต่อสมเด็จพระวิคุณแม่เธอฯ เยอะมากๆ สมเด็จพระวิชนนีคุณฯ ก็เลยทรงให้สร้าง "โรงเรียนนิภาคาร" ขึ้นข้างในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการเรียนรู้ในยุคนั้น แล้วก็อบรมจริยา มารยาท งานฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

ม.ราชภัฏ พอถึงปี พ.ศ. 2475 ได้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทากริ่งเกรงภัยจากการเมือง ก็เลยได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทากระทั่งหมดสิ้น บางพระองค์ได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองและก็หลายพระองค์เสด็จหลบภัยการเมืองไปอยู่ต่างประเทศ สถานที่เรียนนิภาคารก็เลยเลิกทำงานไปโดยปริยาย นับตั้งแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยสวยก็ถูกทอดทิ้ง ขาดการดูแลเอาใจใส่ ตำหนักต่างๆหมดสภาพอย่างใหญ่โต พื้นที่ภายในรกร้างว่างเปล่า ถัดมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร ภาควิชาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีความเห็นว่าสวนสุนันทาถูกทอดทิ้งรกร้างอยู่มิได้ทำประโยชน์ จึงเห็นควรให้นายกฯได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่พักอาศัยของรัฐมนตรีและผู้แทนราษฎร แต่สภาผู้แทนราษฎรขอเพียงพื้นที่ด้านนอกกำแพงติดถนนหนทางสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแค่นั้น คณะรัฐมนตรีจึงลงความเห็นเห็นสมควรว่า ควรจะใช้สถานที่นี้ให้เป็นประโยชน์แก่การเรียนรู้แล้วก็มอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในขณะนี้) ปฏิบัติงานจัดตั้งให้เป็นสถานศึกษาของชาติ และสถานที่เรียนนี้ให้ชื่อโดยอาจจะชื่อเดิมของสถานที่เพื่อเป็นอนุสรณ์โดยขนานนามว่า "โรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" เริ่มเปิดการศึกษาเล่าเรียนมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2480 เป็นต้นมา จนถึงปัจจุบันนี้เช่นคำขวัญมหาวิทยาลัยที่ว่า จากพระราชอุทยานสู่สถาบันการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยเอตทัคคะที่มีอัตลักษณ์
�������ราชภัฏ